Rio, Bingo en het nieuwe voetbalveld
Door: Jacoline
Blijf op de hoogte en volg Jacoline
10 Juli 2009 | Brazilië, Brasilia
Net weer terug van 2 dagen Rio. Ik dacht dat ik al aardig wat gezien had, maar ik ben nu op een plek geweest… Ik ben helemaal onder de indruk. Dit is echt ongelofelijk! Zo iets erg wil je gewoon niet zien!
We zijn één van de grootste en gevaarlijkste sloppenwijken in geweest. Door een steeg (helemaal vol met bewapende drugsdealers) kwamen we bij een vuilnis/ voetbalveld en hier lagen en hingen zeker meer dan honderd zwervers en straatkinderen. Allemaal verslaafd, mager, lege ogen en echt ontzettend veel kinderen. Wat een duisternis! Het is met geen pen te beschrijven, ik ga het niet eens proberen, maar ik weet wel dat dit beeld mij altijd bij zal blijven…
Gelukkig ook weer hele leuke dingen meegemaakt!!
Afgelopen zaterdag een Bingo avond georganiseerd voor de kids. Erg leuk met een echte prijzentafel en een hele hoop enthousiaste kinderen. Fanatiek werd er gespeeld en gejuicht als er iemand bingo had. Het ging allemaal goed, tot het eind. Twee tieners kregen ruzie en begonnen te vechten, dus die moest ik uit elkaar halen. Ondertussen plunderden de andere kids de prijzentafel. Shit, achteraf natuurlijk wel weer lachen, maar op dat moment balen. Ik heb de deur dicht gegaan en gezegd: ‘Iedereen zitten! Jullie zijn onwijze leuke kinderen en géén dieven. Ik wil dat je eerlijk bent en alles teruglegt op de tafel. Als je dat hebt gedaan mag je bij mij langs komen om weg te gaan.’ En zo waar… ik geloof dat ik alle prijsjes weer terug heb, behalve een paar balonnen. Achteraf hoorde ik dat die via de onderbroeken de zaal uit waren gesmokkeld, nou, hou ze dan maar… Zondag weer een bingo middag gehouden. Nu in 2 groepen met iets minder kids per groep, dus een stuk overzichtelijker. Heerlijk om te zien hoe enthousiast ze zijn en genieten van zo’n spelletje…
Ook erg leuk is en blijft het vliegeren. Ik heb voor iedereen een vliegertje gekocht, dus de afgelopen dagen wordt er weer volop gevliegerd. Er worden hele wedstrijden gehouden om elkaars vliegerlijn door te halen. Als de vlieger dan neerstort is deze voor degene die hem het eerst te pakken heeft. Een hele strijd!
De kids hebben ook een soort liaan gevonden, waar je heel leuk aankunt slingeren. Ze zijn hier dagen zoet mee. Ik moest het natuurlijk ook proberen, maar ik vond het nogal link. Ik weeg (net ietsje) meer dan de kids en het was nog best hoog, zeker 2,5 meter boven de grond. Als je dan valt, breek je denk ik wel een paar botjes. Maar ik liet me natuurlijk niet kennen en ben ook een paar keer geweest. Best leuk hoor, maar kijken is leuker voor mij!
De afgelopen weken is er kei- en keihard gewerkt door een paar mannen van hier. Ze hebben van een deel van het geld (dat in Reeuwijk bij elkaar is gespaard) een nieuw voetbalveldje aangelegd en opgeknapt. Het oude veld was helemaal verzakt. Na een flinke regenbui, stond er 3 dagen water op en een laag zand van een halve centimeter. De kinderen schopten hun voeten kapot, omdat het zo ongelijk was, dus het was hard nodig. De mannen hebben in weer en wind (en hete zon) gewerkt en het is echt prachtig geworden.
Woensdagavond was de opening! Met een toespraak van de chef en de directeur, een gebed, een groot voetbaltournooi,volleybaltournooi en een BBQ!! Kortom: heel de avond feest.
Met de opening van het voetbalveld, zijn voor mijn gevoel ook echt mijn laatste dagen hier in gegaan… Nog een week gewoon werken, dan een week met een groep Nederlanders en dan ga ik al weer richting Nederland. De tijd hier is omgevlogen. Hoewel het erg leuk is om iedereen straks weer te zien en te spreken, moet ik er ook niet aan denken om hier afscheid te moeten nemen...
Maar goed, eerst nog heerlijk genieten van de laatste weekjes hier.Tchau!
We zijn één van de grootste en gevaarlijkste sloppenwijken in geweest. Door een steeg (helemaal vol met bewapende drugsdealers) kwamen we bij een vuilnis/ voetbalveld en hier lagen en hingen zeker meer dan honderd zwervers en straatkinderen. Allemaal verslaafd, mager, lege ogen en echt ontzettend veel kinderen. Wat een duisternis! Het is met geen pen te beschrijven, ik ga het niet eens proberen, maar ik weet wel dat dit beeld mij altijd bij zal blijven…
Gelukkig ook weer hele leuke dingen meegemaakt!!
Afgelopen zaterdag een Bingo avond georganiseerd voor de kids. Erg leuk met een echte prijzentafel en een hele hoop enthousiaste kinderen. Fanatiek werd er gespeeld en gejuicht als er iemand bingo had. Het ging allemaal goed, tot het eind. Twee tieners kregen ruzie en begonnen te vechten, dus die moest ik uit elkaar halen. Ondertussen plunderden de andere kids de prijzentafel. Shit, achteraf natuurlijk wel weer lachen, maar op dat moment balen. Ik heb de deur dicht gegaan en gezegd: ‘Iedereen zitten! Jullie zijn onwijze leuke kinderen en géén dieven. Ik wil dat je eerlijk bent en alles teruglegt op de tafel. Als je dat hebt gedaan mag je bij mij langs komen om weg te gaan.’ En zo waar… ik geloof dat ik alle prijsjes weer terug heb, behalve een paar balonnen. Achteraf hoorde ik dat die via de onderbroeken de zaal uit waren gesmokkeld, nou, hou ze dan maar… Zondag weer een bingo middag gehouden. Nu in 2 groepen met iets minder kids per groep, dus een stuk overzichtelijker. Heerlijk om te zien hoe enthousiast ze zijn en genieten van zo’n spelletje…
Ook erg leuk is en blijft het vliegeren. Ik heb voor iedereen een vliegertje gekocht, dus de afgelopen dagen wordt er weer volop gevliegerd. Er worden hele wedstrijden gehouden om elkaars vliegerlijn door te halen. Als de vlieger dan neerstort is deze voor degene die hem het eerst te pakken heeft. Een hele strijd!
De kids hebben ook een soort liaan gevonden, waar je heel leuk aankunt slingeren. Ze zijn hier dagen zoet mee. Ik moest het natuurlijk ook proberen, maar ik vond het nogal link. Ik weeg (net ietsje) meer dan de kids en het was nog best hoog, zeker 2,5 meter boven de grond. Als je dan valt, breek je denk ik wel een paar botjes. Maar ik liet me natuurlijk niet kennen en ben ook een paar keer geweest. Best leuk hoor, maar kijken is leuker voor mij!
De afgelopen weken is er kei- en keihard gewerkt door een paar mannen van hier. Ze hebben van een deel van het geld (dat in Reeuwijk bij elkaar is gespaard) een nieuw voetbalveldje aangelegd en opgeknapt. Het oude veld was helemaal verzakt. Na een flinke regenbui, stond er 3 dagen water op en een laag zand van een halve centimeter. De kinderen schopten hun voeten kapot, omdat het zo ongelijk was, dus het was hard nodig. De mannen hebben in weer en wind (en hete zon) gewerkt en het is echt prachtig geworden.
Woensdagavond was de opening! Met een toespraak van de chef en de directeur, een gebed, een groot voetbaltournooi,volleybaltournooi en een BBQ!! Kortom: heel de avond feest.
Met de opening van het voetbalveld, zijn voor mijn gevoel ook echt mijn laatste dagen hier in gegaan… Nog een week gewoon werken, dan een week met een groep Nederlanders en dan ga ik al weer richting Nederland. De tijd hier is omgevlogen. Hoewel het erg leuk is om iedereen straks weer te zien en te spreken, moet ik er ook niet aan denken om hier afscheid te moeten nemen...
Maar goed, eerst nog heerlijk genieten van de laatste weekjes hier.Tchau!
-
10 Juli 2009 - 21:15
Joanne:
Mooi om dit verhaal te lezen. Allereerst de werkelijkheid en dan de harde werkelijkheid. Sterkte hierbij! Beelden raken niet uit je hoofd, die houd je! Maar dat zorgt er ook voor dat je bewogen blijft en echt iets kan doen voor de mensen daar.
Daarnaast mooi om te lezen dat de kids zo genieten van dingen die ook voor kinderen zijn! Zoals een bingo en vliegeren. Mooi dat je daarin ook iets voor deze kinderen kunt betekenen. Ik wens je verder heel veel zegen, Jac! Ook als straks het afscheid komt. Ik bid voor je dat je de weg van God zult gaan. Hij leidt je nu en straks naar de plek die hij voor je in gedachten heeft en het enige dat jij hoeft te doen is je hart volgen in afhankelijkheid van Hem! Liefs, Joanne -
10 Juli 2009 - 21:39
Martijn Riet:
Ha Jacoline,
Ik heb echt uitgekeken naar een nieuw reisverslag van je. En niet voor niets! De contrasten die je schrijft maken indruk. Enerzijds de ellende van Rio, anderzijds het mooie werk van REMER. Ik zie er naar uit om het volgende week met eigen ogen te bekijken. Ennuh... ik zal mijn sportschoenen meenemen ;-)
See you next week!
Martijn -
11 Juli 2009 - 11:10
Danielle:
Hey Jac
Weer een mooi verhaal om te lezen ondanks het heftige stuk waar je verhaal mee begon!
Dat je dit soort beelden nooit zal vergeten kan ik begrijpen maar zorg dat je alles een plekje geeft he!
We kijken er naar uit dat je weer op de Schakel komt werken hoor!
Van de week bij de studiemiddag moesten we discuseren, had wat voor jou geweest haha!
Geniet van de laatste weken!
Tot snel!!!!! :D
Groetjes Daan -
11 Juli 2009 - 13:24
Linda:
hey,
Ik heb weer bijgelezen in al je avonturen!!
Zo'n half jaar zal best impact hebben!
Erg leuk om te lezen,je Nederlandse invloeden van bingo tot vliegeren!(kan je toch nog onze workshop in de praktijk brengen!)
Geniet nog maar van je resterende Braziliaanse tijd, want voor je 't weet ben je weer jammie en appie aan t maken op de Schakel!
Groetjes,
Linda -
11 Juli 2009 - 13:33
Chris En Petra:
Hoi Jacoline,
Wat een verhaal zeg, ik kan me voorstellen dat je dat beeld niet meer kwijt raakt.
Maar wat is het ook goed om te lezen en te zien dat zo'n voetbalveldje is opgeknapt met het geld uit Reeuwijk, onwijs leuk!
We wensen je sterkte straks met het afscheid.
Ik denk niet dat we het volgende reisverslag nog zullen lezen, omdat we dan op vakantie zijn.
Een goede reis terug en tot over een maand!
Groetjes van ons vijven.
-
11 Juli 2009 - 18:53
Cees En Jopie:
Hoi Jacoline.
Toen wij in november voor ons vertrek naar Nederland in Rio waren hebben wij ook deze plek bezocht. Door de nauwe steeg met drugsdealende jongens naar het voetbalveld/vuilnisbelt.Het was verschrikkelijk . Ik besefte dat het voor ons maar een moment was. De kinderen leven daar in onvoorstelbare situaties en je hebt gelijk : "het is niet te beschrijven".
Het maakt ons bewust hoe belangrijk het werk is om deze kinderen uit deze ellendige situaties te halen.
Nog een week en dan zien we elkaar.
Alle goeds en groeten aan iedereen .
Cees en Jopie -
11 Juli 2009 - 19:06
Tante Nel:
Hoi Jacoline,
Het eind van deze enerverende tijd komt dichtbij. Je zult zeker deze tijd nooit vergeten wat je ook verder gaat doen. Het heeft je getekend en gevormd voor je leven.
We wensen je nog een goede tijd, en veel sterkte bij het afscheid nemen van je vrienden en kids .en een goede terugreis toegewenst.
Gods zegen toegewenst. -
11 Juli 2009 - 22:07
Tante Elly:
Lieve Jacoline,
wat een indrukwekkend verhaal. Verschrikkelijk dat zoiets bestaat... Maar wat mooi wat jij verder doet met de kinderen! Wat zullen ze je missen straks, maar ik hoor dat er vervanging komt. Wat zal jij ze missen, denk ik... Jij hebt een hoop zonnestraaltjes gebracht daar, lieve Jac. Niet altijd even makkelijk voor je. We wensen je nog een fijne tijd daar, veel sterkte met het afscheid nemen, en een goede reis terug naar Nederland!
Liefs, oom Piet en tante El -
12 Juli 2009 - 10:24
Yvette:
He Collega!
Wat een verhaal weer...En wat een omschakelingen moet je dan maken, van dat vreselijke beeld weer naar een feest-avond...pfff.
Geniet van je laatste weken, relax ook een beetje tussendoor want is allemaal heftig.
Ik vind t leuk om je over een paar weken weer te zien op de Schakel en ben benieuwd naar je verhalen 'live'.
Maaaaaar zover is het nog niet...
Enjoy en geluk!
Groetjes en liefs van Yvette -
12 Juli 2009 - 17:34
Ronald Irina +kids:
Hoi Jac,
Hoe is ie?
We hadden gisteren een groot feest in onze tuin toen zeiden we Jac had hier gewoon bij moeten zijn.We missen je gelukkig kom je bijna terug. Ferdi heeft een zoon gekregen vannacht (12-7) hij heet Emmed Sebastiaan als ik het goed zeg en schrijf.
groetjes I. -
12 Juli 2009 - 18:03
Matthias En Joyce:
Wat een verhaal zeg! We hopen dat je al die beelden van de harde werkelijkheid een plekje kunt geven.
Gelukkig beleef je ook nog een heleboel mooie dingen en kun je genieten van de kinderen.
Leuk om te horen dat er nu een mooi voetbalveld ligt van het ingezamelde geld. Best geinig denk ik om ook eens de andere kant van de geldinzameling mee te maken.
Sterkte met afscheid nemen voor straks. We zullen voor jou en alle mensen daar bidden. En we hopen dat al je werk ook echt vrucht zal dragen.
Tot snel!
-
13 Juli 2009 - 13:07
Mariette:
Na het lezen van je laatste twee berichtjes weet ik gewoon niet wat ik moet schrijven. Ik word er helemaal stil van.. Daarom maar een digitaal knuffeltje en ik vind heeeeel leuk om het straks in het echie te geven. x Mar -
15 Juli 2009 - 17:52
Goverd Rutte:
Hallo Jacoline,
Het is wel heel bijzonder zoals jij daar leeft en bijzondere gebeurtenissen meemaakt. En vooral hoe jij een bijdrage bent aan de mensen daar. Ik vind het speciaal dat te mogen volgen en te zien op je foto's.
En nu iets heel gewoons, volgens ben je gauw jarig of pas geweest. Dus van harte gefeliciteerd!!
Tot gauw.
-
17 Juli 2009 - 19:04
Gerry:
Hoi Jacoline,
even bijgelezen, zo leuk om je verhalen te lezen!
De nederlanders komen er aan. Ga jij Marieke en Rogier inwerken? Veel plezier de laatste week met de Gouda/Zeistgroep
groetjes van Gerry
-
23 Juli 2009 - 06:26
Schakel:
Lang zal ze leven, lang zal ze leven!!!!!Lang zal ze leven in de gloria in de gloria in de gloria!!! hieperdepiep Hoera!!
Hieperdepiep Hoera!!!
Hieperdepiep Hoeraaaaaaaaaaaaaaaaa!!
gefeliciteerd van je collega's!!
tot snel! -
23 Juli 2009 - 11:39
Kees En Trudy:
Jacoline, van harte
GEFELICITEERD met je verjaardag en een heel fijne en gezellige dag met je braziliaanse kinderen!!
Ook sterkte met het afscheid nemen van de kinderen en vrienden en een goede reis weer naar Nederland.
Groetjes de Smitjes. -
23 Juli 2009 - 19:24
Thuis:
23-7
happy birthday to you!!!
een heel gezellige verjaardag
op afstand viert het thuisfront met je mee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
