Weer lekker gewerkt, hoewel...

De afgelopen week weer lekker in de tuin gewerkt, hoewel…met 7 blaren op mijn handen, was het niet echt lekker, maar wel weer erg leuk. Ook een muurtje gemetseld, en ook dat was ik nog niet verleerd…

Vrijdagavond ben ik met een vriend en 2 kids s’avonds de berg achter de Sítio opgeklommen. Het is een stuk lopen en zo ’s avonds door het donker is dat al een hele belevenis.
Deze berg, de Monte Shalom, is een bijzondere plek. Op deze berg werd en wordt veel gebeden en gestreden voor het werk van REMER. Hoeveel wonderen er al niet zijn gebeurd… Er zijn zoveel verhalen, waarin God zichtbaar helpt.
Op de berg aangekomen, hadden we een geweldig uitzicht: een volle maan, die onwijs helder scheen. Aan de hemel honderden sterren. ‘Wolken’ die in het dal hangen. We zijn op onze rug gaan liggen en hebben gewoon een hele tijd naar de hemel liggen staren. De 2 jongetjes waren in slaap gevallen. Wij zijn gaan zingen en gaan bidden. Het is alsof God veel dichterbij is op deze plek, alsof Hij gewoon effe bij je komt staan. Heel bijzonder om die aanwezigheid te ervaren… Het is misschien moeilijk voor te stellen, als je zelf niet gelooft, maar je zou het mee moeten maken… Als je op deze plek bent en de verhalen hoort, waarin God helpt, kun je Zijn aanwezigheid niet meer ontkennen…

Van de week was het Moederdag. Een die dag wordt hier nog echt ‘gevierd’.
Mijn collega vroeg: ‘Het is zeker wel moeilijk, Moederdag hier zijn.’ En ik moet zeggen dat ik het inderdaad een moeilijke Moederdag vond. Niet omdat mijn moeder aan de andere kant van de wereld zit (sorry mam J ), maar omdat ik heel bewust dacht aan de kinderen hier…
Hoe moet Moederdag aanvoelen, wanneer je moeder pas in januari is gestorven (zoals van 5 kinderen hier)... Hoe voelt Moederdag, als je eigen moeder je mishandeld heeft… Hoe voelt Moederdag, als je moeder je op straat gezet hebt, omdat ze koos voor een nieuwe vriend… Hoe voelt Moederdag, wanneer je moeder zo verslaafd is aan de drugs, dat ze je jarenlang verwaarloosd heeft… Hoe voelt Moederdag als je moeder voor je ogen is doodgeschoten… Hoe voelt moederdag als je al vanaf je 7e op straat moet overleven, omdat er geen moeder is, die een thuis voor je maakt… Hoe voelt Moederdag, als je moeder niet van je houdt/ kan houden… Hoe voelt Moederdag dan????

Op de foto’s zie je het ‘water halen’ en het ‘illegaal paardrijden’…
Elke week ga ik met een bus vol kinderen en lege flessen, naar een plek buiten het dorp. Hier is een soort kraantje, waar schoon drinkwater uitkomt. Omdat het water op de Sítio niet goed is om te drinken, wordt op deze plaats water gehaald..
Er komt dus geen schoon water uit de kraan en warm water is er al helemaal niet. Alles gebeurt dan ook met koud water, zelfs de afwas. En ook de wasmachine werkt op koud water. Alleen de douches zijn met warm water, gelukkig!!
Op een zondagmiddag zou ik gaan paardrijden met een collega. Helaas kwam deze niet opdagen. De kinderen besloten dat ze dan maar zelf effe een (illegaal) ritje gingen maken. Ze mogen dit niet zelf zonder die collega, maar het was wel erg leuk. En ik was erbij… (Niet dat dat zoveel scheelt, maar het idee…)
Er werd in de wei een paard gevangen door de jongens en ze gaven hem eerst wat eten en drinken. Waarschijnlijk om het paard gunstig te stemmen, want hij had niet veel zin. Effe later werd er een jochie opgezet en het paard opgejaagd, net zolang tot het kind er af viel/sprong/o.i.d. Dit herhaalde zich, tot iedereen die durfde was geweest. Niet helemaal ongevaarlijk, maar ik heb erg gelachen!!