Berichtje...

Hier weer een bericht van mij. Ik ben deze week niet naar Rio geweest, het was nogal hectisch op de Sitio, dus ze konden mijn hulp wel goed gebruiken. De planning is nu om aankomende week te gaan.

Ik zal een paar ‘korte’ dagelijkse dingen beschrijven.

Elke morgen om half 7 wordt ik wakker van de koeien die worden opgehaald. De boer gaat met z’n paard de berg op om de koeien op te drijven naar de stal. Hij schreeuwt naar die beesten en zij loeien vrolijk terug. Leuke manier om wakker te worden, vooral omdat ik weet dat ik nog een half uurtje heb voor mijn wekker gaat en ik me vrolijk nog een keer kan omdraaien in mijn bedje!!

Het is hier ´s nachts trouwens behoorlijk koud. Ik heb mijn slaapzak en van de week nog een extra deken gehaald. Brrrr! Gelukkig is het overdag prima weer. Hoewel de mensen klagen dat het koud is, vind ik het prima. Temperatuur tussen de 23 en 28 graden. Prima toch?!

De kinderen hier vinden het moeilijk om te snappen hoe het in een ander land is. Aan de ene kant wel logisch, want Brazilie is zo groot, dat ze ook niet veel met andere landen te maken heb. In Nederland zie je altijd wel buitenlandse auto’s, toeristen en als je 2000 km rijdt, kun je 5 landen passeren. Hier zit je na 2000 km nog steeds in Brazilie (Brazilie is 27 x zo groot als Nederland) Pas vroegen ze: ‘Als je in Nederland wordt geboren, praat je dan ook Nederlands?’ ‘Hoelang moet je rijden in de auto om naar Nederland te gaan?’
Elke keer als er een vliegtuig over vliegt, roepen ze mij en zeggen: ‘Kijk een vliegtuig naar Nederland!’ En niet alleen de kinderen, ook de leiding wijst enthousiast, als er een vliegtuig overkomt. Gelukkig zie je ze maar een paar keer per week. Het luchtverkeer boven de Sitio is minder druk, dan in Nederland…

Het wordt steeds en steeds gezelliger. Het is zo onwijs leuk dat je gewoon met iedereen kan praten, dat had ik de eerste weken echt niet durven dromen. Hoewel ik nog regelmatig wordt uitgelachen, als ik iets verkeerd zeg. En regelmatig, doen de kinderen mij na. Pas was ik kwaad en zei ik iets verkeerd, dit heb ik drie dagen lang moeten horen, dat is dus wel erg grappig. ahum!
Vorige week had ik nog een blunder. Er waren hier 4 mannen aan het werk. Ik vroeg of ze hulp konden gebruiken en dat was zo. ‘Ok, zei ik, ’Maar dan ga ik eerst effe mijn kleren uittrekken.’ Shit, shit, shit, ik wilde zeggen, mijn kleren omwisselen, maar ik zei het verkeerde werkwoord. Die gasten lagen natuurlijk helemaal in een deuk. Ik ben toen maar snel weggegaan en even later mét andere kleren teruggekomen.

Ik heb spelletjes gekocht voor de kinderen hier. Helaas neemt niemand hier echt de verantwoording voor en is in het verleden gebleken dat binnen 3 maanden alles kwijt of gesloopt is. Daarom heb ik nu een soort spel-uitleen (wow, dat klinkt trouwens wel goed), wat dus betekent dat de kinderen een spel kunnen lenen en het dan ook weer terug moeten brengen. Ik controleer of het compleet is en spreek ze aan op hun verantwoordelijkheid. ‘Ik geef dit spel aan jou, jij moet er voor zorgen dat ik het weer helemaal terug krijg.’ Tot nu toe lukt dit aardig. Er is nog maar één spel gesneuveld en dat kwam het meisje netjes opbiechten: ze had het in de kamer laten staan en een kleintje van 3 jaar had het allemaal verscheurd. We hebben er effe over gepraat en ze had al bedacht dat ze het de volgende keer in haar eigen kast bewaard, dan kan niemand erbij! Kijk, dat wil ik graag zien, eigen verantwoordlijkheid leren, al is het in het klein en is dat grietje ook nog maar 9 jaar, ze leren zo wel weer iets.

Verder zijn er twee nieuwe broertjes op de boerderij gekomen. Ze werden vorige week een keer s´nachts door de politie gebracht. Het ene jochie is 3 jaar, de andere 8 maanden. Dat kleintje is zo onwijs schattig en die ander heel geinig, een echte doerak. Hij liep van de week al met grote stenen te gooien naar andere jongens van een jaar of 12. Dan heb je best lef, als je 3 jaar bent.

Ik hoor via mensen buiten Reeuwijk, dat men in Reeuwijk zo onwijs actief is om geld in te zamelen voor REMER. Projecten van de kerk, stroopwafels op de korfbal. Geweldig om dit te horen. Er is echt een flink bedrag opgehaald begreep ik. Het is zo en zo geweldig hoe iedereen meeleeft, door een kaartje, gebed, giften, reactie op de site, projecten of een mailtje. Bedankt hiervoor. Ik kan niet goed beschrijven hoe tof dat is, te weten dat er mensen achter je staan. BEDANKT!!